Expo 2010 Shanghai Türkiye Pavyonu'nun çıkış noktası ve teması dünyada bilinen en eski yerleşim merkezi olan Çatalhöyük olarak açıklandı. Fakat böyle bir ana fikirden böyle bir mimariye nasıl ulaşıldı onu tahmin etmek biraz zor. Yazının geri kalanında Archdaily'deki yorumlara yer vereceğim.

Tema ile sonuç ürün arasındaki farklılığı vurgulayan en çarpıcı yorumlardan biri 'bad architecture…from context to content…from handling the ideas to forming it…' . Bu eleştiriye ne kadar istemesem de katılmak zorundayım.

Mimarlık eğitiminin ilk senesinden mezuniyete kadar olan süreç boyunca ilk olarak tema ve sonuç ürün arasındaki ilişki vurgulanmaktadır.

- '1st year archi students can design better than this with their eyes closed! the entries for the shanghai expo are so superficial and lame!'.

Çok sert bir eleştiri de olsa haklılık payı çok yüksek. Ciddi bir platformda yazılan bu eleştirilere önem vermek gerektiğini düşünüyorum.

Çatalhöyük'te bir evde bulunan duvar freskolarından esinlenilerek tasarlanan bu yapının cephesi gerek malzeme kullanımı gerekse mimari dili sayesinde verilmek istenilen mesajdan ve ana fikrinden çok uzak. Binanın cephesi hakkındaki yorumlar ise verilmek istenilen izlenimden ne kadar uzak olduğunu ispatlıyor;

-'melting cheese'

-'melting red plastic box with BIG’s pavillion inside'

-'Was the facade inspired by a play-doh shape squeezer?'

-'i thought it was a post office. so lame. the nightlife is not interesting at all. last minute project'

Yorumlar çok sert olabilir fakat işin sıkıntılı tarafı doğruluk paylarının yüksek olması. Modası geçmiş bir mimarlık olarak eleştirilmesi ise düşünülmesi gereken diğer önemli noktalardan biri.

-'I think its vulgar. It looks like melted plastic. Personally I am getting tired of these facades with patterns of holes. This will look dated very soon'.

-'looks like someone just learned grasshopper'

Sonuç olarak 'Expo 2010 Shanghai Türkiye Pavyonu'; tema-sonuç ürün ilişkisi, malzeme kullanımı ve cephe soyutlaması, mimari dili ile ciddi eleştiriler alıyor. Savunmaya geçmeden önce bu eleştirilere kulak vermek gerektiğini düşünüyorum.


kaynak: http://www.archdaily.com